INFORMACJE OGÓLNE O ŻŁOBKU NR 17”Muszelka”
Żłobek Nr 17 mieści się na Osiedlu „Bartodzieje”, w bezpiecznym i otoczonym zielenią miejscu. Na terenie żłobka znajduje się ogrodzony i oddalony od ruchu ulicznego – plac zabaw dla dzieci.
Atutem lokalizacji placówki jest dogodne połączenie ze wszystkimi dzielnicami miasta, gdyż mieści się ona blisko arterii komunikacyjnej, co bardzo ułatwia dojazd.
W żłobku funkcjonuje pięć grup dziecięcych, rozmieszczonych w budynku na parterze oraz na piętrze. Są to pomieszczenia jasne i przestronne, dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka w wieku poniemowlęcym. Sale wyposażone są w zabawki i odpowiednie pomoce dydaktyczne oraz sprzęty, niezbędne do harmonijnego rozwoju maluszków.
ORGANIZACJA PRACY W ŻŁOBKU
- Do żłobka przyjmowane są dzieci w wieku od 1 roku do 3 lat.
- Żłobek czynny jest od poniedziałku do piątku od godziny 6.00 – 17.00 przez cały rok z naprzemienną przerwą wakacyjną w miesiącu letnim.
Dzienną organizację pracy żłobka określa ramowy rozkład dnia dla poszczególnych grup dziecięcych, uwzględniający wymagania zdrowotne, higienę oraz czas na zabawę i realizowanie zajęć z maluszkami.
6.00–8.30 – Przyjmowanie dzieci i rozmowa z Rodzicem, zabawy dowolne, przygotowanie do posiłku – czynności higieniczne
8.30 –9.00 – Śniadanie
9.00 – 9.15 – Czynności higieniczne
9.15 –11.15, 10.00 – 10.15 – Realizacja zadań edukacyjnych w różnych sferach aktywności dziecka, dostosowanych do możliwości i zainteresowań dziecka lub zabawy w ogrodzie (zależnie od pogody): Zajęcia grupowe (plastyczne, manipulacyjne, dydaktyczne, tematyczne, gimnastyczne- ogólnorozwojowe, muzyczne, orientacyjno- porządkowe), zajęcia indywidualne z logopedą, psychologiem, spacery i zabawy w ogrodzie (przy sprzyjającej pogodzie)
Drugie śniadanie – między zabawami
11.15 – 11.30 – Czynności higieniczne i przygotowanie do obiadu
11.30 – 12.00 – Obiad
12.00 – 12.15 – Zabiegi higieniczne i przygotowanie do leżakowania
12.15 – 14.00 – Odpoczynek dzieci ze słuchaniem ulubionych bajek lub muzyki relaksacyjnej
14.00 – 14.30 – Ubieranie dzieci i zabiegi higieniczne
14.30 – 15.00 – Podwieczorek
15.00 – 15.15 – Zabiegi higieniczne
15.15 – 17.00 – Zabawy dowolne oraz zabawy z udziałem Opiekunów
Odbieranie dzieci przez Rodziców
- Żłobek oferuje dzieciom trzy pełnowartościowe posiłki dziennie (śniadanie oraz II śniadanie, obiad, podwieczorek) przygotowane z naturalnych produktów wysokiej jakości.
- Codziennie przeprowadzane są w formie zabawy zajęcia dydaktyczne – zarówno indywidualne, jak i grupowe, dopasowane do indywidualnych potrzeb każdego maluszka przebywającego w placówce.
- Zajęcia dydaktyczno – wychowawcze realizowane są na podstawie miesięcznych planów napisanych przez pedagogów.
W naszym żłobku dzieci uczęszczają do pięciu grup wiekowych, gdzie opiekuje się nimi wyspecjalizowana kadra opiekuńcza:
- Opiekunki dziecięce,
- Pedagodzy,
- Psycholog,
- Logopeda,
- Panie Pokojowe,
- Intendent,
- Kucharz
CEL DZIAŁALNOŚCI WYCHOWAWCZO- DYDAKTYCZNEJ
W okresie niemowlęcym i we wczesnym dzieciństwie dziecko uczy się w każdych okolicznościach i mimowolnie. Nasza rola polega na wykorzystywaniu tych okoliczności i stwarzaniu dziecku okazji do bezpiecznego badania, poznawania świata, wysuwaniu różnych propozycji, organizowaniu warunków do działania oraz zachęcaniu dziecka do zainteresowania otoczeniem. Podstawowy sposób uczenia się we wczesnym dzieciństwie, to naśladownictwo. Ponieważ dziecko przejmuje dobre, ale także i złe wzorce, wynika stąd duża odpowiedzialność dorosłego za zachowania, które modeluje. „Otwieranie” świata przed dzieckiem, podawanie poprawnych wzorców- to zadanie opiekunów, którzy czuwają, by dziecko z jednej strony nie zagubiło się z powodu natłoku wielu nowych, niezrozumiałych dla niego doświadczeń, nie było przeciążone wielkością i różnorodnością bodźców, a z drugiej strony, by odpowiednio urozmaicone otoczenie i optymalny poziom nowych wrażeń stymulowały je do rozwoju.
Uczęszczanie do żłobka stwarza możliwość lepszego zaspakajania u dziecka szybko rosnących potrzeb społecznych, emocjonalnych i poznawczych. Jego doświadczenia edukacyjne zdobyte w żłobku, będą miały duży wpływ na późniejszy przebieg edukacji przedszkolnej, a później szkolnej.
Naszym priorytetem, jest zapewnienie maluchom profesjonalnej opieki, w tym bezpieczeństwa i wychowania oraz nauki poprzez wspólną zabawę.
Celem działalności wychowawczo – dydaktycznej w żłobku jest:
1. Dbałość o bezpieczeństwo i o zdrowie dzieci oraz ich sprawność fizyczną.
2. Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci w tym mowy i myślenia.
3. Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowo-przestrzennej.
4. Budowanie systemu wartości, tak aby dzieci orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe.
5. Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są konieczne w prawidłowych relacjach z dziećmi i dorosłymi.
6. Stwarzanie warunków do wspólnej, kreatywnej i zgodnej zabawy. Zachęcanie do uczestnictwa w zabawach.
7. Wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych, pobudzanie i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez spontaniczną twórczość muzyczną oraz sztuki plastyczne.
8. Pobudzanie twórczości i kreatywności.
9. Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej: do rodziny i grupy rówieśniczej.
FORMY PRACY Z DZIEĆMI
Zabawa jest główną aktywnością dziecka od okresu niemowlęcego, aż do wieku szkolnego. Dzieci uczą się poprzez zabawę, tak jak uczą się świadomie i nieświadomie przez wszystkie inne formy doświadczania świata. Zabawa zaspakaja różne potrzeby dziecka: psychiczne, fizyczne, duchowe i społeczne. Przynosi radość i zadowolenie ze wspólnego odkrywania i przeżywania ich treści i przekazu.
Podczas pobytu w żłobku umożliwiamy i organizujemy dzieciom następujące rodzaje zabaw:
Zabawy sensoryczne występują podczas pierwszych 12 miesięcy życia dziecka.
Polegają na badaniu rzeczywistości i swojego wpływu na nią.
1. Zabawy manipulacyjne
Polegają na manipulowaniu przedmiotami z użyciem wszystkich dostępnych strategii sensomotorycznych, jak: chwytanie, oglądanie, wkładanie, przesuwanie, wyjmowanie, przekładanie z ręki do ręki, uderzanie jednym przedmiotem o drugi, rzucanie, turlanie, potrząsanie itp.
Dziecko uczy się poznawać przedmioty po wyglądzie, a przez uderzanie uczy się poznawać przedmioty, po wydanym przez nie dźwięku.
2. Zabawy ruchowe
Zawierają różne elementy ruchów, a zwłaszcza lokomocyjnych jak bieganie, skakanie itp. Składniki motoryczne mają zwykle jakąś treść związaną z akcją lub przyjętą rolą np. dziecko udaje, że jedzie samochodem, że zbiera owoce, karmi czy przeskakuje kałuże. Wiele zabaw ruchowych ma charakter zespołowy. Początkowo są to ćwiczenia charakterze prostych ruchów, jak na przykład: chodzenie, podskoki, chwytanie, bieganie. Podczas tych zabaw dziecko ćwiczy mięśnie, sprawność rąk i nóg, ćwiczy palce i chwytanie, uczy się panowania nad własnym ciałem i koordynacji wzrokowo- ruchowej oraz ćwiczy zmysł równowagi.
3. Pierwsze zabawy w udawanie
Zabawa pojawia się na początku drugiego roku życia. Dziecko podczas zabawy, zaczyna wykorzystywać przedmioty zgodnie z ich przeznaczeniem, chociaż poprzez udawanie (np. używanie łyżeczek do jedzenia dla lalek). Dziecko jest tu ciągle zorientowane na własne ciało.
4. Substytut zabawy w udawanie (zabawa symboliczna)
Dziecko dwuletnie lub trzyletnie nadaje w tej zabawie obiektom znaczenie (np. drewniany klocek – staje się samochodem, plastikowa butelka – łodzią, piłeczka- pomidorem, szarfa- kałużą, patyk- czarodziejską różdżką).
5. Badanie obiektów
Umożliwia dziecku pomiędzy 15 a 21 miesiącem życia łączenie zabawy w udawanie raczej z zabawkami i innymi ludźmi niż ze sobą (np. używanie łyżeczek dla lalek właśnie do karmienia lalek, używanie grzebienia -zabawki do czesania włosów mamy).
6. Zabawy konstrukcyjne
Pojawiają się od 2 roku życia i wywodzą się z zabawy manipulacyjnej.
Zabawa taka polega na manipulowanie przedmiotami w celu skonstruowania czegoś z gotowych elementów, także według wzoru (np. budowanie z klocków lego i klocków drewnianych wieży, składanie elementowych układanek, lepienie z plasteliny) lub stworzenia czegoś na nowo (po swojemu). Dzieci używają przedmiotów do budowania i konstruowania innych rzeczy. W zabawie tej dziecko dąży do uzyskania jakiegoś wytworu.
Pozwala ona na doskonalenie funkcji wzrokowo- ruchowych, wyzwala pomysłowość dziecka, pobudza jego wyobraźnię, uczy obserwacji, wytrwałości, pokonywania trudności oraz ćwiczy skupienie uwagi.
7. Zabawy tematyczne
Zabawy tematyczne należą do najbardziej typowych zabaw dzieci w wieku przedszkolnym czyli od 3 roku życia. Dzieci bawią się w coś lub w kogoś. Temat zabawy odpowiada zaobserwowanym w otoczeniu działaniom dorosłych. Początkowo zabawy te są bardzo ubogie, dziecko naśladuje pojedyncze czynności z życia codziennego, np. czytanie gazety, sposób siadania jednego z rodzica, gesty rodzica. Z czasem treść zabaw staje się bardziej złożona i dziecko zaczyna odtwarzać całe ciągi czynności związanych z bardziej odległą i szerszą działalnością ludzi. Dzieci przyjmują i odgrywają role, stwarzają wymyśloną sytuację, bawią się na przykład „w dom”, „w szpital”, „w lekarza” (dziecko odtwarza rolę lekarza, a lalka jest pacjentem). W zabawach tematycznych dziecko często w swoje działania włącza fikcję i wyobraźnię, wprowadzając osoby wyobrażone i czynności pozorne np. nalewa na niby herbatę do filiżanek. Zabawy te dotyczą pary lub grupy dzieci. Bawiący się potrafią także tworzyć wyimaginowanych towarzyszy zabawy. W przypadku zabawy zbiorowej następuje podział ról – jedno dziecko jest lekarzem a inne dzieci są pacjentami.
8. Zabawy dydaktyczne
Zabawy dydaktyczne, najczęściej są inicjowane i organizowane przez dorosłych i podsuwane dzieciom do wykonania. Mają one na celu rozwijanie myślenia dzieci, ich spostrzegawczości, uwagi oraz umiejętności stosowania zasad i reguł. Dziecko poznaje i utrwala wówczas nowe pojęcia oraz słowa.
9. Zabawy muzyczne
Muzyka jest ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój dziecka. Przeżycia związane z odbiorem muzyki mają duży wpływ na rozwój emocjonalny i estetyczny. Słuchanie muzyki pobudza także rozwój analizatora słuchowego w zakresie słuchu akustycznego i muzycznego, koncentrację uwagi, pamięć muzyczną i pozamuzyczną. Dziecko kształci wrażliwość na jakość dźwięku, ekspresję i twórczą postawę. Zadania te realizujemy poprzez słuchanie piosenek i prostych utworów muzycznych, śpiewanie piosenek i zabawie przy muzyce, poznanie instrumentów muzycznych.
METODY PRACY Z DZIEĆMI
Podczas pracy z dziećmi wykorzystujemy elementy z wymienionych poniżej metod:
1. METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
Główną ideą tej metody jest posługiwanie się ruchem, jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. Opracowany przez autorkę system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłym. Podstawowe założenia tej metody, to rozwijanie przez ruch świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego, świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu. Dzięki czemu stwarzamy dziecku okazje do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i możliwości ruchowych poprzez dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne i emocjonalne.
2. METODA RUCHOWEJ EKSPRESJI TWÓRCZEJ RUDOLFA LABANA
U podstaw tej metody leży naturalna ruchliwość i naturalny styl motoryki dziecka. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji, jak: ćwiczenia muzyczno- ruchowe, zabawy, taniec, improwizacja ruchowa. Uwzględnia się tu łączenie ruchu z muzyką i rytmem i dlatego wykorzystuje się instrumenty perkusyjne, a ruch podejmowany jest zgodnie z własną inwencją, fantazją i doświadczeniem. Dziecko ćwiczy to, na co ma ochotę i na swój własny sposób.
3. KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA PAULA DENNISONA
Metoda ta zwana jest też gimnastyką mózgu. Polega na wykorzystaniu naturalnego ruchu fizycznego, niezbędnego do organizowania pracy mózgu i ciała, w celu samostrukturalizującego uczenia się (doświadczenia) i twórczej samorealizacji jednostki poprzez różne specjalistyczne ćwiczenia ruchowe. Proste ćwiczenia fizyczne opracowane są w taki sposób, aby zintegrować pracę mózgu i ciała. Dzięki ćwiczeniom gimnastyki mózgu wszystkie części mózgu włączają się i mogą ze sobą współpracować. Naturalny rozwój fizyczny jest podstawą samodoskonalenia się nawyków widzenia, słuchania, organizowania wewnętrznych czynności psychicznych, umiejętności, spontaniczności i działań twórczych.
Ruch fizyczny i rozwój intelektu szczególnie związane są ze sobą w dzieciństwie, a rozwój dziecka powinien toczyć się naturalną drogą w oparciu o naturalne mechanizmy integracji myśli i ruchu. Podstawą metody kinezjologii są ćwiczenia nastawione na rozwój różnorodnych systemów koordynacji ruchu i funkcji psychofizycznych. Ćwiczenia Dennisona sprzyjają zatem ożywieniu podstawowych doświadczeń jednostki, w szczególności wzrokowych, słuchowych i czuciowo- ruchowych, podtrzymując tzw. nawyki rozwojowe.
4. METODA EKSPRESJI RUCHOWEJ CARLA ORFFA
Autor tej metody wyszedł z założenia, że kulturę fizyczną dziecka, należy rozwijać w ścisłej integracji z muzyką, ruchem i słowem. Te właśnie ginące formy ruchowo- muzyczno- słownych zainteresowań dzieci znalazły się u podstaw nowej metody, której głównym celem i zadaniem jest wyzwolenie u dzieci tendencji do samoekspresji i rozwijania inwencji twórczej. Charakterystyczną cechą metody jest powiązanie muzyki z ruchem, a jej głównym elementem jest śpiew i gra na instrumentach muzycznych: tamburynie, bębenkach, trójkątach i pudełkach akustycznych. Metoda ta wyzwala u dziecka aktywność muzyczną i swobodę w improwizacji, umuzykalnia, rozwija spostrzegawczość i zapamiętywanie.
5. METODA AKTYWNOŚCI WEDŁUG M. § CH. KNILL
Polega ona na sekwencji ruchów angażujących poszczególne części ciała w rytm muzyki. Dany ruch trwa chwilę, wkrótce potem zapowiadany jest kolejny, tak aby dziecko skojarzyło i rozpoznawało poszczególne sekwencje ruchowe. Ćwiczenia te pobudzają całą sferę sensomotoryczną dziecka, rozwijają jego procesy poznawcze i zachęcają do podejmowania wysiłku. Po każdym ćwiczeniu następuje odpoczynek przy spokojnej muzyce, przez co dziecko uczy się relaksacji, głębokiego oddychania i wyciszenia się.
6. METODA POLISENSORYCZNEGO ODDZIAŁYWANIA NA JEDNOSTKĘ
Dowiedziono, że każdy człowiek lepiej przyswaja nową wiedzę o świecie, jeśli zostaje ona przekazana w sposób wykorzystujący naraz, jak największą ilość zmysłów. Dlatego też w trakcie prezentowania dzieciom nowych wiadomości staramy się nie tylko pobudzać ich zmysł wzroku, czy słuchu, ale także dotyk, węch i smak. W ten sposób dzieci mają możliwość całościowego poznania świata, wykorzystując zdobyte na zajęciach wielozmysłowe doświadczania dotyczące np. pór roku, świąt czy zjawisk atmosferycznych (oraz odpowiadających im zapachów, wrażeń wzrokowych, dotykowych, słuchowych czy smakowych).
7. METODA MALOWANIA DZISIĘCIOMA PALCAMI
Metoda ta pozwala pokonywać lęk, uwolnić się od zahamowani, wzmocnić wiarę we własne siły i pobudza ekspresję fantastyczną. Oprócz walorów terapeutycznych ma także wartości diagnostyczne.
Podczas zabawy można zaobserwować u dziecka miedzy innymi: ustosunkowanie się do tworzywa, elementów czasu i ruchu oraz zachowania się wobec kolorów. Zgodnie z tą metoda, pozwalamy maluszkom na dowolną ekspresję twórczą.
Zabawa polega na tym, że dzieci zanurzają w farbie, przygotowanej na dostępnych dla nich tackach- wszystkie palce. Następnie pokrywają farbą czysty papier, w wybrany przez siebie, dowolny sposób. U najmłodszych dzieci stosujemy na początku kolory podstawowe, a w trakcie kolejnych zabaw, rozszerzamy je o większą paletę barw
Niekiedy pierwsze takie zabawy budzą u dzieci niechęć przed swobodnym zanurzaniem rąk w farbie i pobrudzeniem się. Jednakże w miarę przyzwyczajenia się maluszków do takiej ekspresji-obserwujemy podczas zabawy ich wielką radość z malowania w taki właśnie sposób.
8. METODA OPARTA NA TANCACH INTEGRACYJNYCH WG. KLANZY
Zabawy polegają na ruchu, pozwalającym maluszkom odnaleźć się w grupie, czerpać radość z ekspresji ruchowej, połączonej z muzyką. W trakcie zabaw, wykorzystujemy chustę animacyjną, jak i uproszczone kroki taneczne. Często także włączamy zabawy relaksacyjne, połączone z rozładowywaniem napięcia poprzez ruch.
Istotnym celem zabawy wg. Klanzy jest integracja grupy, kształtowanie właściwych postaw społecznych oraz wprowadzanie pierwszych zabaw z podziałem na role.
9. METODA OPARTA NA BAJKOTERAPII
Duże znaczenie w rozwoju dziecka odgrywa jego wyobraźnia. Maluszki jednak, nie mają tak rozległych doświadczeń, jakie ma człowiek dorosły. Nie są w stanie zatem zrozumieć wszystkich metafor, odniesień czy wizji. Dlatego też każda czytana, opowiadana lub przedstawiana dzieciom bajka czy opowieść, zawiera elementy znane dzieciom, przygotowane do danej sytuacji terapeutycznej lub dydaktycznej. Zawiera w sobie także tyle wielozmysłowych bodźców, by umożliwić maluszkom odnalezienie się w niej i zrozumienie.
Bajki dostosowane są do rozwoju psychicznego dziecka i zapewniają poczucie bezpieczeństwa. Pomagają pokonać lęki dziecięce, trudności wychowawcze, rozwiązać problemy rówieśnicze oraz przechodzić do kolejnych etapów w życiu.
10. METODA AKTYWNEGO SŁUCHANIA MUZYKI WG. BATII STRAUSS
Aktywne słuchanie muzyki, ma na celu przybliżenie maluszkom muzyki klasycznej i uwrażliwienie na nią.
Dzięki tej metodzie, dzieci kształtują swoją wyobraźnię muzyczną i dźwiękową.
PREZENTACJA GRUP DZIECIĘCYCH
Grupa I „RACZKI”
My jesteśmy małe „RACZKI”,
takie sprytne nieboraczki.Na czworaka świat zwiedzamy,wszystko szczerze podziwiamy.Bardzo zwinne rączki mamy,nowych rzeczy dotykamy. W naszym żłobku się bawimy,no i przy tym też uczymy.Ciocie nam serwują co dzień mnóstwo zabaw, pieśni, bajek.A w nagrodę my w mig dla nich pierwsze kroczki swe stawiamy.
Do grupy tej uczęszczają dzieci najmłodsze, w wieku od 12 do 16 miesiąca, a opiekę i wychowanie zapewniają: Opiekunka dziecięca oraz Pedagog. Dzięki życzliwej i rodzinnej atmosferze – dzieci są uśmiechnięte, dobrze czują się w grupie i chętnie spędzają z nami czas. „Ciocie” okazują dzieciom wiele serca i czułości.
Praca w grupie polega na pielęgnacji, opiece i tworzeniu dziecku ciepłej, przyjaznej i rodzinnej atmosfery. Staramy się zapewnić maluszkom bezpieczne i higieniczne warunki pobytu, zbliżone, w jak największym stopniu do warunków domowych. Jednocześnie wspomagamy indywidualny rozwój dziecka prowadząc poprzez zabawę zajęcia dydaktyczno – wychowawcze.
Opiekunki kierują się indywidualnymi potrzebami maluszków, co sprawia, że harmonogram dnia jest zawsze „elastyczny”, dostosowany do ich zainteresowań i potrzeb.
Pierwsze zabawy w wieku ponieniemowlęcym stanowią bowiem przygotowanie do zabaw dydaktycznych w wieku późniejszym. Wzbogacają one zakres spostrzeżeń wzrokowych, słuchowych i czuciowych oraz rozwijają ogólną sprawność fizyczną dziecka. Prowadzone są tu oprócz czynności pielęgnacyjnych:
– zajęcia psychoruchowe, rozwijające sferę psychiczną, poznawczą i motoryczną dziecka (masaże wzmacniające mięśnie grzbietu, nauka chodzenia, umiejętność panowania nad postawą ciała, kształtowanie manipulacji i chwytania, dostarczanie zabawek i przedmiotów o różnej fakturze i konsystencji),
– zajęcia koordynacji wzrokowo – ruchowej i sensomotoryczne (np. dziecko wyjmuje mniejszy przedmiot z większego, opanowuje czynności zamykania i otwierania, ogląda składowe części zabawek, opanowuje mieszanie, nawlekanie, piętrzenie klocków),
– zajęcia kształtujące mowę i myślenie (np. dziecko osłuchuje się z wyrazami dźwięko – naśladowczymi, próbuje je powtarzać, wymawia powtarzające się wyrazy – mama, tata, baba, lala, ciocia, potrafi wskazać kolegę nazwanego po imieniu, ogląda bajki),
– zajęcia kształtujące kontakty społeczne (wprowadzanie zajęć kontaktowo – paluszkowych, podawanie dziecku zestawu podobnych zabawek w celu unikania konfliktu, nauka szacunku dla zabawek, poprzez wspólne ich sprzątanie),
– kształtowanie pozytywnych uczuć i emocji u dziecka, poprzez nawiązywanie z nim kontaktu podczas wszystkich czynności pielęgnacyjnych i zabawowych,
– kształtowanie nawyków i usamodzielnianie (dziecko próbuje samodzielnie pić z kubka, współdziałać przy ubieraniu).
– elementy muzykoterapii (dziecko osłuchuje się z piosenkami dziecięcymi oraz spokojną relaksacyjną muzyką podczas odpoczynku i snu oraz z dźwiękami przyrody i otoczenia).
Grupa II „DELFINKI”
Jesteśmy „DELFINKI”
już całkiem duże są z nas dziecinki.
W głowach mnóstwo pomysłów mamy
i czasem nawet trochę rozrabiamy.
W naszym żłobku czas błogo spędzamy,
bo sympatyczne Ciocie tu mamy.
Dużo bawimy się i śpiewamy,
z radością także na spacer chadzamy.
Prace plastyczne też piękne robimy,
są takie z krepy i z plasteliny.
A gdy nas straszny sen zmorzy
obiadek jemy i smacznie śpimy.
Co dzień do żłobka z chęcią wracamy,
bo czas bajkowy w nim spędzamy.
W grupie tej bawią się dzieci w wieku od 17 miesiąca- do 24 miesiąca życia. Nasze maluszki są pod opieką dwóch przesympatycznych „Cioć”, które dbają o ich prawidłowy rozwój przez cały czas, który spędzają w żłobku. Ciepła i życzliwa atmosfera sprawia, że dzieci czują się bezpieczne, szczęśliwe – tak jak w domu.
Zabawa jest najważniejszą formą aktywności dziecka w okresie poniemowlęcym. Poprzez uczestnictwo w niej, dzieci uczą się zdobywać nowe doświadczenia, zaspokajają swoją ciekawość poznawczą, rozwijają wszystkie sfery rozwoju: ruchową (taniec, radosną zabawę), psychiczną (wzrok, słuch, dotyk), poznawczą (pamięć, myślenie, wyobraźnię, uwagę) oraz sferę emocjonalną (empatia, przyjaźń). W trakcie zabawy z maluszkami szczególną uwagę zwracamy na rozwijanie zainteresowań i wielokierunkowe pobudzanie rozwoju oraz podmiotowe i przyjacielskie traktowanie dziecka. Ważnym elementem w naszej pracy jest poszanowanie godności dziecka.
Dzieci podczas pobytu w żłobku próbują nabywać takie umiejętności, jak:
– samodzielność przy spożywaniu posiłków i czynnościach samoobsługowych (np. nauka ubierania się) i higienicznych,
– prawidłowe funkcjonowanie w grupie rówieśniczej. Prowadzimy zabawy kształtujące kontakty społeczne i emocje (np. uczymy okazywania współczucia np. płaczącemu dziecku),
– porozumiewanie się z otoczeniem, poprzez rozszerzanie zasobu słów, zwrotów, kształtujących mowę i myślenie,
– dbanie o własne bezpieczeństwo,
– dbanie o ład i porządek na grupie.
W czasie prowadzenia zajęć edukacyjnych w formie zabawy, dzieci uczą się także nowych piosenek, słuchają bajek oraz opowiadań opiekunek, które rozwijają ich wyobraźnię. Maluszki, szczególnie lubią zajęcia plastyczne, które są zawsze dla nich bardzo interesujące i urozmaicone, dzięki niezwykłej kreatywności „Cioć”.
Po intensywnych wrażeniach związanych z odkrywaniem świata i zabawach, nasze pociechy odpoczywają w zaciszu sali, pod troskliwym okiem swoich opiekunek, które zapewniają i czuwają nad ich wypoczynkiem, a jeśli trzeba zawsze przytulą i potrzymają za rękę zanim nadejdzie sen.
Nasi podopieczni wracają do swoich domów pełni wrażeń, zadowoleni i z nowymi umiejętnościami, a zarazem z niedosytem i ciekawością świata, który staramy się zaspokajać każdego dnia.
Podczas zabaw umożliwiamy każdemu dziecku swobodę działania, ale też zachęcamy do podejmowania codziennie nowych „wyzwań”, co przyspieszy proces usamodzielniania się dziecka.
Podczas opieki nad dziećmi, mamy możliwość ich obserwacji, co pozwala na indywidualne traktowanie dzieci i stymulowanie ich rozwoju psychicznego, emocjonalnego oraz społecznego.
Pobyt dziecka w żłobku ma niewątpliwie korzystny wpływ na jego dalszy rozwój i edukację.
Grupa III „FOCZKI”
Grupa „FOCZKI” to średniaki,
całkiem żwawe z nich dzieciaki.
Chrapkę na zabawy mają,
co je Ciocie wymyślają.
Każda mała foczka wie,
że w „Muszelce” fajnie jest.
Są zabawy, harce, śpiewy
i obiadki jak należy.
Na naukę też jest czas,
bo jest mądry każdy z nas.
A gdy dużo już umiemy
to starszakiem się stajemy.
W dalszą podróż wyruszamy
z naszym żłobkiem świat zdobywamy.
Do grupy uczęszczają dzieci w wieku od 16 miesiąca- 24 miesiąca życia otoczone profesjonalną opieką pedagogów i specjalistów.
Zasada indywidualizacji i metody zabawy indywidualnej ze znajomością etapów rozwojowych dziecka w tej grupie wiekowej nabierają szczególnego znaczenia. W naszej pracy priorytetem jest bezpieczeństwo i opieka nad dziećmi.
Zabawa jest najważniejszą formą aktywności dziecka w okresie poniemowlęcym. Oprócz czynności pielęgnacyjnych prowadzone są:
– zabawy kształtujące kontakty społeczne i emocje (np. uczymy okazywania współczucia płaczącemu dziecku),
– kształtowanie samodzielności i nawyków higienicznych (nauka samodzielnego jedzenia, ubierania),
– zabawy zaspakajające ciekawość poznawczą dzieci,
– zabawy rozwijające i doskonalące czynności samoobsługowe, manipulacyjne i ruchowe,
– zabawy przyśpieszające rozwój i umiejętności porozumiewania się dziecka z otoczeniem poprzez rozszerzanie zasobu jego słów, kształtujące mowę i myślenie
– zabawy manipulacyjno – konstrukcyjne i naśladowcze,
– zabawy kształtujące sferę sensomotoryczną,
– zajęcia ruchowe doskonalące lokomocję dziecka,
Ważnym elementem w naszej pracy jest poszanowanie godności dziecka, umiejętności współdziałania z dzieckiem, motywacji podopiecznych, a także zaspokajanie jego naturalnej potrzeby ruchu poprzez muzykę, taniec, plastykę i radosną zabawę. Stwarzamy optymalne warunki do indywidualnego, wszechstronnego i pełnego rozwoju dziecka. Jednocześnie zachęcamy do swobodnej zabawy i umożliwiamy podejmowanie nowych „wyzwań”, co przyspieszy proces usamodzielniania się dziecka.
W codziennej zabawie stymulujemy rozwój mowy, myślenia, sprawność fizyczną oraz koordynację wzrokowo-ruchową jak i wychowanie społeczno-moralne w grupie. Prowadzone zajęcia dydaktyczne wspomagają kształtowanie szczęśliwego, a zarazem aktywnego i asertywnego dziecka, umiejącego poradzić sobie ze stresem i napotykanymi trudnościami. Wieloraki zabawy wzbudzają także ciekawość poznawczą, pozytywne nastawienie do dalszej edukacji oraz do rozwijania zainteresowań i uzdolnień.
Grupa IV „Rybki”
Grupa „RYBKI” to starszaki,
wszystko wiedzą te dzieciaki.Zgadywanki, quizy, puzzle,to są rzeczy bardzo trudne.Każda rybka lubi je i rozwiązać wszystkie chce.Ciocie dwoją się i troją,aż swe dzieci zadowolą.Bo ich uśmiech to nagroda,co otuchy wszystkim doda.A gdy rybki wszystko znają to już od nas odpływają.Bo przedszkole czeka je i nauczyć więcej chce.
Grupa V „Żółwiki”
Nasza grupa to „Żółwiki”
całkiem duże z nas psotniki.
W żłobku miło czas spędzamy
bo wesołe Ciocie mamy.
Mnóstwo rzeczy się uczymy,
nawet bardzo to lubimy.
Każdy żółwik dobrze wie,
że w „Muszelce” fajnie jest.
Samodzielność ważna sprawa
dla żółwika to podstawa.
Ciocie uczą tego nas,
bo przedszkola przyjdzie czas.
Wtedy każdy w mig rozpozna
że w żłobeczku żółwik był.
Dobrze bawił się i uczył
i szczęśliwy bardzo był.
Są to dwie odrębne grupy na parterze, do których uczęszczają najstarsze dzieci w wieku od 2 – do 3 roku życia.
Dziećmi w grupie opiekują się pedagodzy oraz specjaliści. Staramy się zaspokoić u dzieci oprócz potrzeb biologicznych, potrzeby psychiczne i społeczne dziecka, jak: poczucie bezpieczeństwa, kontaktu emocjonalnego i społecznego, przynależności do określonej społeczności, akceptacji, aktywności własnej oraz samodzielności.
Dzieci w tym wieku rozwojowym charakteryzuje duża aktywność ruchowa, którą zapewniamy im podczas codziennych zabaw. Umożliwia to między innymi kształtowanie u dzieci umiejętności ruchowych, naukę biegania, wchodzenia i schodzenia po schodach. Ruchy dziecka nabierają już precyzji, uczy się ono posługiwać przedmiotami codziennego użytku i posiada ono już pewien dorobek w zakresie wszystkich sfer rozwojowych. Głównym celem wychowania dziecka w od 2-3 r. życia jest jego dalszy harmonijny rozwój, aż do uzyskania dojrzałości właściwej dla 3 latka oraz przygotowanie dziecka do kolejnego etapu wychowania na szczeblu przedszkolnym. Cel ten osiągany jest poprzez zajęcia dydaktyczno – wychowawcze takie, jak:
– zabawy doskonalące różne formy aktywności ruchowej dziecka, wzmacnianie układu kostno – mięśniowego, Ruch Rozwijający według W. Sherborne,
– zabawy w zakresie sensomotoryki (kształtowanie procesów poznawczych, uwagi, usprawnianie ruchów manualnych, wykształcenie przewagi jednej ręki, przygotowanie do usamodzielnienia się w zakresie samoobsługi, czynności życia codziennego, wykorzystanie Kinestezjologii Edukacyjnej,
– zajęcia kształtujące prawidłowe odniesienia emocjonalne i więzi uczuciowe w kontaktach społecznych zarówno z dorosłymi, jak i gronem rówieśników (wypracowanie poszanowania przedmiotów z podkreśleniem społecznego aspektu ),
– zabawy twórcze pobudzające wyobraźnię i myślenie,
– zabawy konstrukcyjne i manipulacyjne oraz tematyczne.
Współpracujemy w swojej pracy pedagogicznej- poprzez wymianę spostrzeżeń i doświadczeń z kadrą opiekuńczą ze wszystkich grup dziecięcych w żłobku oraz z psychologiem i logopedą.
W codziennej pracy wykorzystujemy różnorodne nowoczesne metody pracy z dziećmi, które wymagały ukończenia licznych szkoleń i kursów przez Personel pracujący w żłobku. Każdy z naszych pedagogów uczestniczy w zajęciach dokształcających organizowanych zarówno w Zespole Żłobków Miejskich, jak i we własnym zakresie, dzięki czemu możemy w odpowiedni sposób dopasowywać metody pracy do konkretnych potrzeb maluszków.
EDUKACJA I PROFILAKTYKA ZDROWOTNA
Dzieciństwo, to okres w życiu dziecka, w którym kształtują się jego postawy i przyszłe zachowania dotyczące zdrowia. Utrwalone w tym okresie przyzwyczajenia i nawyki, decydują o późniejszym stylu życia. Dlatego edukację zdrowotną należy rozpocząć już, od jak najwcześniej.
W żłobku wdrażamy dzieci do zachowań prozdrowotnych oraz prowadzimy prewencję w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego dziecka z położeniem specjalnego nacisku na zapobieganie zachorowaniom.
Dostarczamy wzorców właściwego zachowania się poprzez uświadomienie potrzeby dbania o własne ciało.
Prowadzimy między innymi:
– obserwację dziecka, mająca na celu wczesne wykrywanie wad wieku dziecięcego,
– przeprowadzamy rozmowy z rodzicami z zakresu edukacji zdrowotnej,
– dbamy o higienę osobistą dzieci w żłobku i wdrażamy je do niej,
– zapewniamy prawidłowe, zdrowe oraz zbilansowane żywienie dzieci zgodnie z zapotrzebowaniem kalorycznym i według obecnie obowiązujących norm żywieniowych zgodnych z Instytutem Matki i Dziecka. W przypadku konieczności zastosowania diety u dziecka- dostosowujemy indywidualnie jadłospis do wskazań lekarskich.
Dzieci w żłobku nabywają określonych umiejętności oraz przyswajają prawidłowe przyzwyczajenia i nawyki higieniczno-zdrowotne, jak:
próbują:
– poprawnie umyć i wytrzeć ręce,
– kulturalnie zachować się przy stole podczas posiłku,
– korzystać z toalety,
– samodzielnie rozebrać się i ubrać,
– utrzymać porządek wokół siebie i otoczenia,
– zapamiętać, jak bawić się bezpiecznie,
– zapamiętać, w jakich sytuacjach i okolicznościach należy zachować ostrożność,
– jakie spożywać produkty spożywcze, aby być zdrowym.
